تأثیر بازی کامپیوتری و آموزش تایپ کامپیوتری، بر بی توجهی و تکانشگری کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه - بیش فعالی

زمینه و هدف: بهبود کاهش توجه و تکانشگری مبتلایان به اختلال نقص توجه- بیش فعالی یکی از مهمترین اهداف درمان این بیماران و از دشوارترین مسائل بالینی در آنها محسوب می شود. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تأثیر بازی های کامپیوتری و آموزش تایپ کامپیوتری بر توجه و تکانشگری در کودکان مبتلا با اختلال نقص توجه- بیش فعالی انجام گرفت. روش بررسی: در این تحقیق که به صورت کارآزمایی بالینی یک سوکور انجام شد، 37 کودک دبستانی مبتلا به اختلال نقص توجه- بیش فعالی به دو گروه وارد شدند. گروه 1 (17 نفر) 8 جلسه یک ساعته به مدت یک ماه بازی کامپیوتری انجام دادند، گروه 2 (20 نفر) طی یک ماه تحت هشت جلسه یک ساعته آموزش تایپ کامپیوتری قرار گرفتند و با استفاده از تست عملکرد مداوم شامل بی توجهی (خطای حذف)، تکانشگری (خطای ارتکاب و زمان واکنش) و زمان واکنش قبل و پس از مداخله مقایسه شدند و نتایج با استفاده از آزمون های آماری مجذور کا، t مستقل و t جفت تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: دو گروه از نظر سن، مقطع تحصیلی، جنس، بهره هوشی، داروهای مصرفی، نمرات پرسشنامه کانرز والدین و معلمین، دارا بودن کامپیوتر در منزل و سابقه کار با کامپیوتر همسان بودند. تفاوت تعداد خطای ارتکاب قبل و پس از مداخله در گروه اول معنی دار نبود، اما در گروه دوم، پس از مداخله (44/20±64/11) در مقایسه با قبل از مداخله (18/10±10/14) کاهش معنی داری را نشان داد (05/0p<). خطای حذف و زمان واکنش قبل و پس از مداخله در هیچ یک از دو گروه مداخله تفاوت آماری معنی داری را نشان نداد. نتیجه گیری: با توجه به عوارض نامطلوب عدم درمان تکانشگری در زندگی کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه بیش فعالی و با توجه به آنکه مطالعه حاضر توانست کاهش تکانشگری مبتلایان به اختلال نقص توجه بیش فعالی را به دنبال آموزش کامپیوتری تایپ نشان دهد، این امید وجود دارد که در صورت تأیید نتایج این مطالعه در مطالعات تکمیلی، چنین مداخلاتی جایگاه خاصی در درمان مبتلایان به اختلال نقص توجه بیش فعالی بیابند.